Sanatoryum...

Zamanın durduğu yere hoş geldin
Kimse ayrılamaz ve ayrılmayacak da
Dolunay var, hiç değişmiyor bu sanki
Az önce akıl hastası damgası yedim
Her gece aynı düşü görüyorum
Özgürlüğümüzü görüyorum
Kilitli kapılar yok, parmaklıklı pencereler yok
Beynimi yaralı gibi gösteren şeylerin hiçbiri yok

Uyu dostum göreceksin
Düşün benim gerçekliğin olduğunu
Beni bu kafeste kilit altında tutyorlar
Beynimi bu yüzden öfke dediğini anlayamıyorlar mı

Sanatoryum, rahat bırakın beni
Sanataryum, sadece yanlız bırakın beni

Dışarısına olan korkum büyüyor
Ve soluk alamıyorum açık havada
Zihnime bır takım şeyler fısıldanıyor
Deli olduğumu temin eden bana
Zihinlerimizin kontrolleri altında olduğunu sanıyorlar
Ama şiddet yöntemleri şiddet planlarını doğurur
Onu bağlı tutun iyi gelir bu
Giderek iyileşiyor, öyle değil mi?

Bizi artık içerde tutamazlar
Dinleyin,lanet olsun, biz kazanacağız
Geçeği görüyorlar, açıkca görüyorlar
Ama bunun bizi cehennemimizden kurtardığını sanıyorlar

Sanatoryum, rahat bırakın beni
Sanataryum, sadece yanlız bırakın beni
Sanataryum, sadece yanlız bırakın beni

Yaşamayı sürdürme korkusu
Hastalar huzursuzlanıyor
Havada isyan
Biraz ölüm gerekiyor
Aynanın fırlattığı bakışa aldanmak güç
Öldürmek, ne dostça bir sözcük
Tek yol gibi görünüyor
Dışarıya açılmak için yeniden